Woensdag 30 juli 2014 en donderdag 31 ju

Woensdag 30 juli 2014 waren we alweer vroeg op pad. De Grand Canyon stond op ons programma. Hoe beschrijf je zo’n immens interessant landschap. Het is ontstaan door erosie. Vrijwel alle gesteenten die ooit in de kloof lagen, zijn weggevoerd door de Colorado River. We hebben de camper geparkeerd in de Grand Canyon Village en zijn daar in de bus van de rode route gestapt. Volgens zeggen, de meest interessante route. Onze eerste stop was het Maricopa Point. Een prachtig uitzichtpunt, zoals blijkt elk uitzichtspunt bij de Canyon. Vandaar liepen we naar Powell Point. Daar stapten we weer op de bus naar Hopi punt en vandaar liepen we weer naar Mohave point. Een prachtige wandeling langs de rand van de canyon. Het was warm weer, dus lekker veel water drinken, ons lunchpakketje eten en een frisse yoghurt. Van het Mohave point namen we weer de free shuttlebus naar Monument Creek Vista en daar van een adembenemend uitzichtspunt genoten. Verder ging de shuttlebus langs Pima Point en eindigde in Hermits rest. Hier kon je je flesjes water weer vullen. Lekker ijsje gegeten en met de bus weer helemaal terug naar het beginpunt, waar onze camper stond.

We reden nog geen mile vanaf the Village, stonden we ineens oog in oog met een kleine kudde herten. Eén hert liep heel parmantig en rustig om zich heen kijkend vlak voor onze auto langs. Dit hadden we al eens in Finland meegemaakt met rendieren, maar zo rustig en dichtbij is toch wel weer een bijzondere ervaring. Verder ging onze tocht via de Desert View Drive langs Moran Point naar Desert View. Ook weer prachtig en onbeschrijfelijk mooi.

Cameron was de plaats waar een RV park te vinden was. Bij een Trading Place, kon je een hotelkamer huren, benzine tanken, boodschappen doen, een plaatsje reserveren voor je camper en heerlijk eten. Het diner werd geserveerd in een restaurant waar je je op bezoek voelde bij de indianen. Mooie wandversieringen, accessoires en het bedienend personeel, allemaal indianen, maakten het plaatje compleet. Hoewel het geromantiseerde beeld van indianen snel verdween nadat we de gemiddelde omvang van de indianen zagen. Deze is niet anders dan de gemiddelde Amerikaan. De indiaan van tegenwoordig doet ook gewoon boodschappen bij de Walmart, en jaagt niet meer op zijn voedsel. Daarnaast heeft de tipi plaatsgemaakt voor een trailer. Het eten was desalniettemin heerlijk.

Wie wel in de oude tradities zijn blijven hangen zijn Amish People. Wonder boven wonder kwamen we deze ‘in het wild’ tegen. Een bijzondere ervaring die we stiekem hebben geprobeerd vast te leggen.

Het RV park bestond uit niet meer dan een parkeerterrein met plaatsen waar paaltjes met stopcontact en waterkraan stonden, die niet allemaal even goed werkten. Naast dit terrein werden bovendien wegwerkzaamheden uitgevoerd. Helaas was er voor dit “park” dus in de omgeving van 200 miles ( = 320 km) geen alternatief te vinden. Desalniettemin een dag vol bijzondere ervaringen die we nog lang zullen heugen.

Donderdag 31 juli 2014 werden we al weer vroeg gewekt door de bouwvakkers, die naast het RV terrein, want park kun je het niet noemen, aan het werk waren. Allemaal een beetje opfrissen aan de wastafel, want douches en wc’s waren er niet op dit terrein, ontbijten en naar het Trading Place aan de overkant van de weg voor de grote boodschap. Deze dag een lange afstand te overbruggen. Via Page naar Cannonville ging de route. We zijn nog wel even langs Antilope-Canyon gereden, maar daar was de wachttijd 2,5 uur met 30 graden in de schaduw en we hadden nog een hele afstand te gaan vandaag. Langs vele schitterende en indrukwekkende landschappen kwamen we bij Lake Powell. Een prachtig meer met een stuwdam, The Glen Canyon dam, en een geweldige brug. Hier ook weer mooie foto’s gemaakt van de Colorado River en Lake Powell. We vervolgden onze route via de Rose canyon langs de Red canyon en onder natuurlijke bruggen door van rood gesteente, Arches.

Gelukkig hadden we telefonisch gereserveerd bij de KOA Cannonville, want deze KOA stond behoorlijk vol. Wij vonden deze camping gezellig en gemoedelijk. We hoorden verschillende malen de Nederlandse taal voorbij komen. Even heerlijk weer een duik in het zwembad genomen en daarna een fijne douche, waardoor we daarna allemaal weer lekker fris van de pasta pesto van Milicia konden genieten. ’s Avonds nog een paar potjes gejokerd en ons alvast voorbereiden op een dagje Bryce Canyon morgen.