Vrijdag 31 juli en zaterdag 1 augustus 2015

Vrijdag 31 juli 2015

Van Ottawa ging de reis naar het Algonquinpark, waar zich de Bonnechere Caves bevinden, die 500 miljoen jaar geleden de bodem vormden van een tropische zee. We werden rondgeleid door David, die zichzelf erg leuk vond, maar veel wist te vertellen over fossielen en Tom deze grotontdekker. Milicia en ik kregen de slappe lach en konden niet meer stoppen, met tranen over onze wangen, toen David weer één of ander slap verhaal vertelde. Wij vonden het niet heel erg interessant omdat we al eerder in veel spectaculairder grotten waren geweest, met veel grotere stalactieten en stalagmieten. In het gedeelte van het Algonquinpark waar duizenden heldere en visrijke meren zich bevonden hebben we genoten van het  niet zo heel erg koude water; het voelde goed voor de voetjes. In de dichte bossen huizen wilde dieren zoals beren en rendieren, maar we mochten ze deze keer niet in het wild zelf aanschouwen. Daarna wat boodschappen gedaan en heerlijk en vooral ook gezellig gegeten in een Pub waar live music was in Huntsville.

Zaterdag 1 augustus 2015

Op onze weg naar Midland kwamen we langs een groep Indianen, die samen met de huidige Canadese bewoners een feest vierden ter nagedachtenis van het 400 jaar bestaan van het huidige Canada. In Midland maakten we een sightseeing-cruise met de Miss Midland en mochten we varen over de St. George Bay met zijn ongeveer 30.000 eilanden, maar volgens ons telden ze de rotsblokken ook mee, die in het water lagen (; Aan het water, in  the boathouse’ hebben we ’s avonds ook heerlijk nagenoten van deze dag in de zon, maar met een ongezellige ober.Vrijdag 31 juli 2015

Van Ottawa ging de reis naar het Algonquinpark, waar zich de Bonnechere Caves bevinden, die 500 miljoen jaar geleden de bodem vormden van een tropische zee. We werden rondgeleid door David, die zichzelf erg leuk vond, maar veel wist te vertellen over fossielen en Tom deze grotontdekker. Milicia en ik kregen de slappe lach en konden niet meer stoppen, met tranen over onze wangen, toen David weer één of ander slap verhaal vertelde. Wij vonden het niet heel erg interessant omdat we al eerder in veel spectaculairder grotten waren geweest, met veel grotere stalactieten en stalagmieten. In het gedeelte van het Algonquinpark waar duizenden heldere en visrijke meren zich bevonden hebben we genoten van het  niet zo heel erg koude water; het voelde goed voor de voetjes. In de dichte bossen huizen wilde dieren zoals beren en rendieren, maar we mochten ze deze keer niet in het wild zelf aanschouwen. Daarna wat boodschappen gedaan en heerlijk en vooral ook gezellig gegeten in een Pub waar live music was in Huntsville.

Zaterdag 1 augustus 2015

Op onze weg naar Midland kwamen we langs een groep Indianen, die samen met de huidige Canadese bewoners een feest vierden ter nagedachtenis van het 400 jaar bestaan van het huidige Canada. In Midland maakten we een sightseeing-cruise met de Miss Midland en mochten we varen over de St. George Bay met zijn ongeveer 30.000 eilanden, maar volgens ons telden ze de rotsblokken ook mee, die in het water lagen (; Aan het water, in  the boathouse’ hebben we ’s avonds ook heerlijk nagenoten van deze dag in de zon, maar met een ongezellige ober.